به نام خدا

تولدم مبارک

در جهت اشاعه فرهنگ خود تبریکی 

به دنبال پدیدار شدن پدیده های خوب و نوید بخش خود اتکایی،خود باوری،خودکفایی،خود سانسوری و خیلی ترکیبات خوب دیگر که حاوی خود می باشند،مدیریت این وبلاگ شخصی(یعنی بنده)پیشنهاد می نماید که پدیده خود تبریکی هم به این جمع اضافه گردد.چون بعضی مواقع کاملا ضروری به نظر می رسد. حالا چرا؟ عرض میکنم.

همین من کمترین که اینجا نشسته و وبلاگ نویسی پیشه نموده ام روز 12 مرداد یعنی دو روز پیش 18 سالم  تمام می شود.و وارد سال نوزده می شوم.تا حالا هم 18 بهار به چشم خودم دیده ام.حالا شما خیال می کنید از این همه آدمهای اطراف گذشته از پدر و مادر  و خواهر و برادر چند نفر به من( تولدت مبارک) میگن؟اینجاست که به اهمیت پدیده(خود تبریکی)پی می بریم.بنابرین:

                                                                 تولدم مبارک

اگه هم نظر ندین اینقد گریه می کنم که خدا دلش به حالم بسوزه