آخه دوست داشتن و قدر دونستن و كادو خريدن تو فرهنگ ما مال آدماي بدبخته كه بايد اين كارارو براشون كرد تا دلشون نسوزه كه حقوقشون پايمال شده . ولي از وقتي كه اين طرز فكر يه خورده تلطيف شده (يعني يا همه به حقوقشون رسيدن يا پدرهامون هم مثل خودمون بيچاره شدند) ديگه حال دادن به پدر ها هم يواش يواش شروع شده.
من كه بابامو خيلي دوست دارم و با اينكه از كادو خريدن به ظاهر خوشش نمياد ولي ديروزخيلي خوشحالش كردم و فهميدم كه غرور مردونش نميذاره خوشحاليشو نشون بده وگرنه اونم دل داره.
در ضمن مرسي ار بلاگ خوب و موضوع قشنگتون
