گروهی از فارغ التحصیلان بعد از گذشت چند سال و تشکیل زندگی و رسیدن به موقعیت های خوب کاری و اجتماعی طبق قرار قبلی به دید یکی از اساتید مجرب دانشگاه خود رفتند. بحث جمعی آن ها خیلی زود به گله و شکایت از استرس های ناشی از کار و زندگی کشیده شد.استاد برای پذیرایی از میهمانان به آشپزخانه رفت وبا یک قوری وتعدادی از انواع قهوه خوری های سرامیکی و پلاستیکی و کریستال که برخی ساده و برخی گران قیمت بودند بازگشت .سینی را روی میز گذاشت و از میهمانان خواست تا از خود پذیرایی کنند. پس از انکه همه برای خود قهوه ریختند استاد گفت: اگر دقت کرده باشید حتما متوجه شده اید که همگی قهوه خوری های گران قیمت و زیبا را بر داشتید و آنها که ساده و ارزان قیمت بودند در سینی باقی ماندند البته این امر برای شما طبیعی و بدیهی است . سر چشمه همه مشکلات و استرس های شما همین است . شما فقط بهترینها را برای خود می خواهید . قصد اصلی همه شما نوشیدن قهوه بود اما اگاهانه قهوه خوری های بهتر را انتخاب کردید و در این حین به انچه دیگران بر می داشتند نیز توجه داشتید . به این ترتیب اگر زندگی قهوه باشد شغل و پول و موقعیت اجتماعی و.......همان قهوه خوری های متعدد هستند . انها فقط ابزاری برای حفظ و نگهداری زندگی اند. اما کیفیت زندگی در انها فرق نخواهد داشت . گاهی آن قدر حواس ما متوجه قهوه خوری هاست که اصلا طعم و مزه قهوه موجود در آن را نمی فهمیم پس دوستان من حواستان به فنجان ها پرت نشود.... به جای آن از نوشیدن قهوه خود لذت ببرید.
